uw mobiliteit onze zorg

Ergonomie

De ligfiets algemeen.
Op een ligfiets fietst men liggend, de benen worden recht naar voren gestrekt en het stuur bevindt zich naast of onder het lichaam. Dit betekent dat er een aantal anatomische en fysiologische verschillen zijn aan te geven, in vergelijking met de traditionele- en racefietshouding.

Door de andere houding van de romp is de interdiscale druk een stuk kleiner als in een "gewone" zithouding (zie onderzoek van o.a. Nachemson). Doordat de rug gesteund wordt door de zitting, is er veel minder spierkracht nodig om de romp rechtop te houden. Bij de traditionele zithouding worden de schokken, die ontstaan door een onregelmatig wegdek, opgevangen door het lichaam en dan met name in de wervelkolom. Deze schokken zijn bij de ligfiets minder belastend, doordat de rug zich in een minder kwetsbare stand bevindt en doordat de ligfiets is voorzien van een schokabsorberend veringsysteem.

De trappers worden recht naar voren weggedrukt, waarbij een extensie ontstaat in knie- en heupgewricht (actiekracht). Door je met je rug af te zetten tegen de zitting, kun je op een simpele manier een reactiekracht ontwikkelen. Dit in tegenstelling tot de gewone fietshouding waarbij alle spieren moeten worden aangespannen in romp- en bekkengebied om überhaupt een reactiekracht te kunnen bewerkstelligen. Bij de gewone fietshouding wordt de maximaal te leveren kracht daardoor voor een groot gedeelte bepaald door het lichaamsgewicht.

Samenvattend:

  • In de ligfietshouding komt er meer energie ten goede, puur aan de voortbeweging.
  • In de ligfietshouding is de druk interdiscaal lager, de kwetsbaarheid voor schokken minimaal en de hoeveelheid spierkracht (energie) die nodig is om de romp rechtop te houden en reactie bereid, veel geringer. Verder wordt een deel van de optredende schokken geabsorbeerd door het veringsysteem in de fiets.
  • de ligfietshouding komt de nek in een lichte flexiehouding, waarbij het hoofd boven de romp blijft (door de stand van de zitting te wijzigen is de nekhouding aan te passen).
  • In de ligfietshouding wordt het lichaamsgewicht over een groot gebied gespreid, waardoor lokale druk wordt voorkomen.
  • In de ligfietshouding is er geen druk op schouders en polsen.
  • Alhoewel de hoeken in de diverse gewrichten niet anders zijn als in een gewone zithouding ontstaat er door een andere lichaamshouding en door een andere inwerking van de zwaartekracht een andere belasting op diverse gewrichtsvlakken. Daarnaast is op en afstappen op een ligfiets vergelijkbaar met het gaan zitten in of het opstaan uit een luie stoel.


Specifieke voordelen van de driewiel - ligfiets bij een aantal handicaps.

  • De grote stabiliteit bij het fietsen en bij het op- en afstappen.
  • De mogelijkheid om een elektromotor te monteren, waarmee de beweging ondersteund wordt.
  • Deze fiets kan men met 1 been voortbewegen en met 1 arm besturen en bedienen. 


Inmiddels hebben we tijdens het onderzoek goede ervaringen opgedaan met diverse mensen met verschillende handicaps. Ruginstabiliteit. Neurologische aandoeningen: ataxie, partiële verlammingen, evenwichtsstoornissen, krachtsverlies, coördinatieproblemen, amputaties en whiplash.

Bij partiële verlammingen in een been kan dit gefixeerd worden op de trapper, waardoor een passieve of ondersteunend-actieve trainingssituatie ontstaat, middels het andere been. Bij diverse mensen is duidelijk vooruitgang geboekt in de conditie van het aangedane been. Toename van doorbloeding en van de spieromvang. Verbetering van de spiertonus en de motorische activiteit. Vermindering van de spasticiteit.

Uiteraard is er een grote invloed op het welzijn van de betreffende persoon, als die d.m.v. een driewiel-ligfiets zich weer zelfstandig bewegend onder de mensen kan zijn. Een ander belangrijk sociaal aspect is dat je iemands eventuele handicap niet kunt aflezen aan deze fiets. Tevens heeft deze fiets een sportieve uitstraling die ook goed doet aan het sociale aspect.